Bangladesh weer een nieuw verhaal deel 3
Door: Aad
Blijf op de hoogte en volg aad en karin
14 Februari 2016 | Bangladesh, Rāngāmātia
Deel 3
Vanmorgen 31 Jan we gaan naar Bandaran volgens iedereen was dit een aantal jaren een zeer gevaarlijk gebied en pas dit jaar eer geopend voor toeristen we hebben onderweg wel een aantal controles gehad het is een mooie rit door de bergen ook weer een klein tochtje met de pont gehad wat toch altijd weer een spectaculair gezicht hoe iedereen gaat voor dringen en hoe vol ze zo een pont kunnen laden het was een mooie autorit elke keer weer controle waarbij de vraag gesteld werd om er toch rekening mee te houden dat dit Tribal gebied is en vooral rustig blijven, we hebben twee dorpjes bezocht bij de eerste had ik echt het idee dat deze mensen bijna nooit geen blanke hebben gezien de zeer oudere mensen komen zeker niet naar buiten maar hoe ga je hier mee om dat proberen we dus als volgt Karin maakt een foto op de tablet een lekker groot scherm en laat dat dan aan de mensen zien de kinderen vinden dit poseren altijd leuk en natuurlijk willen ze zien of ze erop staan en de ouders willen hun kinderen zien dus dan is het ijs een beetje gebroken natuurlijk doen de echt oude mensen vaak niet mee en ook gaan vele snel in hun huis, het is natuurlijk geen huis meer een hut, Je voelt toch een beetje bezwaart je loopt door hun achtertuin staat voor hun deur en wil ze ook nog eens bekijken als of het een museum het is niet anders maar wat maken we toch weer veel mee.
Het tweede dorpjes was een beetje het zelfde maar ze waren wat meer gewend morgen gaan we op de rivier varen en weer wat dorpjes bezoeken.
Vanmorgen 1 feb we hebben vannacht geslapen in Holiday Inn een paar hele leuke huisjes aan een klein vijvertje en ze hadden ook nog een klein veranda waar we lekker hadden gezeten helaas geen wijntje erbij we moesten vroeg opstaan want er was een druk schema eerst met een lokale gids twee dorpjes bezoeken in een dorpje krijgen we een dans en zang voorstelling daarna een heuvel top beklimmen en als laatste een vaartocht over de Sangu rivier, dat was het plan.
We vertrokken richting het eerste dorpje controle door de militairen want het gebied staat als erg gevaarlijk bekend wel raar een aantal dagen geleden twee politieagenten mee en vandaag moeten we het met een lokale jongen uit het dorp doen, we mochten doorrijden het eerste dorpje lag in de heuvels dus moesten we lopen maar vroeg in de ochtend zijn de paden glad en dan kan je maar een ding doen een stok aannemen en de camera aan de gids geven en accepteren dat je toch wat ouder wordt Karin is toch wat leniger dus zonder, het was een leuke wandeltocht het dorpje was erg klein en toch weer iets anders dan we gewend waren omdat dit dorp ver van de weg afligt zijn ze ons totaal niet gewend dus hier niet echt het contact de mensen gehad ze gaan een andere kant op of verschuilen zich in hun woning en dat is toch wel jammer best te begrijpen maar toch we zijn hier even gebleven en toen we terug liepen ging het lopen al wat beter de paden waren nu droog maar de lokale bevolking loopt met bossen hooi of takken alsof het niets is.
Raar er stond midden in het dorp een Maria beeld en dat zullen we toch vandaag wat meer gaan zien andere geloven hier geen moslims ook een rede waarom ze toch apart willen leven, het volgende dorpje ze waren wat enthousiaster we zagen toen we binnen kwamen gelijk een Katholiek kerk 100 meter verder een Batisten kerk hier zat een man de Bijbel te lezen ik ben even in zijn kleine kerkje gaan kijken zo simpel maar leuk, deze man zo bleek uit een kort gesprek at vandaag de gehele dag niet maandag was voor hem een dag voor zijn geloof dus elke maandag werd er niet gegeten en gedronken, we gingen verder een klein kerkhofje even verderop een treurende familie hun moeder was twee dagen geleden overleden en was zojuist begraven, toch even dan wat we begrepen van Hassan dat de moslims hun doden vaak binnen enkele uren begraven dat varieert tussen de drie tot 12 uur dus hebben ze niet veel tijd om kaarten te sturen en alles te regelen, maar we reizen nu al een tijdje door dit land geen postkantoor gezien geen ansichtkaart te vinden laat staan postzegels dus mensen geen kaart gaan jullie ontvangen en wij hebben ook geen souvenirs gezien maar natuurlijk nemen we wat mee maar dat zien jullie nog wel.
Het laatste dorpje was het dorpje van onze lokale gids simpel, ook weer erg afwachtende kinderen ik zag een jongen lopen met een touwtje met daaraan een lege fles met twee stokjes met daaraan als wielen wat oude doppen van flessen de wielen waren ook nog verschillend wat is het leven toch totaal anders ze spelen met een oude band knikkeren met zelf gemaakte knikkers ze spelen winkeltje met wat schelpen en nog wat meer afval maar ook weer mensen met een telefoon wat een wereld, De Voorstelling we hadden besproken niet te lang onze gids had het over hoeveel liedjes en hoeveel dansen we misschien zouden krijgen wij zeiden nog niet langer als 45 minuten maar dat was dus gisteravond.
De stoelen stonden klaar voor ons geregisseerde festival zo noemde Hasan dit gebeuren dus we namen plaats er lagen vier bamboe stokken op de grond dat hadden we al meer gezien jongens slaan de stokken tegen elkaar en vier dames dansen er dan overheen en tussen door zonder door de stokken te worden geraakt.
We gingen er dus even goed voor zitten fotocamera in de aanslag om maar niets te missen de muziek werd gestart de jongens en meisjes kwamen binnen de dans begon duurde vier minuten we vergaten te klappen want er moest nog veel meer komen maar helaas dit was het totale festival even later hoorde we dat de zanger er vandaag niet was en waarschijnlijk konden ze geen andere dansjes we waren er helemaal beduusd van we verlieten het dorpje maar toch eerst een kopje thee genomen even later kwamen de artiesten ook binnen.
Karin had een wens een oude waterkan want tijdens de hele reis zie je mensen lopen met waterkannen van groot tot klein we hadden er een zien staan hij voldeed aan alle eisen had genoeg deuken en hij was zeker vanmorgen nog gebruikt deze wilde we gaan kopen eerst aan de gids gevraagd wat kost een nieuwe, nu mensen ik kan jullie vertellen als alles goed gaat staat deze over twee maanden in Holland deze kan is jaren door deze familie gebruik en elke dag haalde ze met deze kan water uit de rivier.
Na de lunch gingen we de Sangu Rivier op met een mooie kleine smalle boot het was prachtig om te zien hoe iedereen langs het water leeft, zich doucht onderweg ook weer een dorpje bezocht deze keer een boeddhistisch dorpje maar de mensen blijven toch wat meer achterdochtig dus dan blijft het een dorpje en een dorpje en heb je ook al weer gauw gezien en na een paar dagen dorpjes was het ook weer genoeg geweest je wordt een beetje dorpjes moe.
Toen we terug gingen werd het leuker en leuker langs het water we zagen kinderen voetballen op een droog stukje zand midden op de rivier en toen we dichterbij Banderban kwamen leek het wel of de hele stadje bij de rivier stond we genoten optimaal het was toch weer een mooie en goede dag geweest de wandeling naar Chimbuk Hill ging niet door vanwege de tijd misschien morgen.
Zo dat was weer het einde van deel 3 toch maar goed dat ik het laatste verhaal in 4 stukken heb gedaan ( op Karin haar verzoek )want anders werd het wel zeer lang verslag en het maakt niet veel uit welke dag het is wij zitten nu al in Thailand over een paar dagen deel 4 en tevens het slot van onze reis door het o zo mooie en bijzondere Bangladesh.
Vanmorgen 31 Jan we gaan naar Bandaran volgens iedereen was dit een aantal jaren een zeer gevaarlijk gebied en pas dit jaar eer geopend voor toeristen we hebben onderweg wel een aantal controles gehad het is een mooie rit door de bergen ook weer een klein tochtje met de pont gehad wat toch altijd weer een spectaculair gezicht hoe iedereen gaat voor dringen en hoe vol ze zo een pont kunnen laden het was een mooie autorit elke keer weer controle waarbij de vraag gesteld werd om er toch rekening mee te houden dat dit Tribal gebied is en vooral rustig blijven, we hebben twee dorpjes bezocht bij de eerste had ik echt het idee dat deze mensen bijna nooit geen blanke hebben gezien de zeer oudere mensen komen zeker niet naar buiten maar hoe ga je hier mee om dat proberen we dus als volgt Karin maakt een foto op de tablet een lekker groot scherm en laat dat dan aan de mensen zien de kinderen vinden dit poseren altijd leuk en natuurlijk willen ze zien of ze erop staan en de ouders willen hun kinderen zien dus dan is het ijs een beetje gebroken natuurlijk doen de echt oude mensen vaak niet mee en ook gaan vele snel in hun huis, het is natuurlijk geen huis meer een hut, Je voelt toch een beetje bezwaart je loopt door hun achtertuin staat voor hun deur en wil ze ook nog eens bekijken als of het een museum het is niet anders maar wat maken we toch weer veel mee.
Het tweede dorpjes was een beetje het zelfde maar ze waren wat meer gewend morgen gaan we op de rivier varen en weer wat dorpjes bezoeken.
Vanmorgen 1 feb we hebben vannacht geslapen in Holiday Inn een paar hele leuke huisjes aan een klein vijvertje en ze hadden ook nog een klein veranda waar we lekker hadden gezeten helaas geen wijntje erbij we moesten vroeg opstaan want er was een druk schema eerst met een lokale gids twee dorpjes bezoeken in een dorpje krijgen we een dans en zang voorstelling daarna een heuvel top beklimmen en als laatste een vaartocht over de Sangu rivier, dat was het plan.
We vertrokken richting het eerste dorpje controle door de militairen want het gebied staat als erg gevaarlijk bekend wel raar een aantal dagen geleden twee politieagenten mee en vandaag moeten we het met een lokale jongen uit het dorp doen, we mochten doorrijden het eerste dorpje lag in de heuvels dus moesten we lopen maar vroeg in de ochtend zijn de paden glad en dan kan je maar een ding doen een stok aannemen en de camera aan de gids geven en accepteren dat je toch wat ouder wordt Karin is toch wat leniger dus zonder, het was een leuke wandeltocht het dorpje was erg klein en toch weer iets anders dan we gewend waren omdat dit dorp ver van de weg afligt zijn ze ons totaal niet gewend dus hier niet echt het contact de mensen gehad ze gaan een andere kant op of verschuilen zich in hun woning en dat is toch wel jammer best te begrijpen maar toch we zijn hier even gebleven en toen we terug liepen ging het lopen al wat beter de paden waren nu droog maar de lokale bevolking loopt met bossen hooi of takken alsof het niets is.
Raar er stond midden in het dorp een Maria beeld en dat zullen we toch vandaag wat meer gaan zien andere geloven hier geen moslims ook een rede waarom ze toch apart willen leven, het volgende dorpje ze waren wat enthousiaster we zagen toen we binnen kwamen gelijk een Katholiek kerk 100 meter verder een Batisten kerk hier zat een man de Bijbel te lezen ik ben even in zijn kleine kerkje gaan kijken zo simpel maar leuk, deze man zo bleek uit een kort gesprek at vandaag de gehele dag niet maandag was voor hem een dag voor zijn geloof dus elke maandag werd er niet gegeten en gedronken, we gingen verder een klein kerkhofje even verderop een treurende familie hun moeder was twee dagen geleden overleden en was zojuist begraven, toch even dan wat we begrepen van Hassan dat de moslims hun doden vaak binnen enkele uren begraven dat varieert tussen de drie tot 12 uur dus hebben ze niet veel tijd om kaarten te sturen en alles te regelen, maar we reizen nu al een tijdje door dit land geen postkantoor gezien geen ansichtkaart te vinden laat staan postzegels dus mensen geen kaart gaan jullie ontvangen en wij hebben ook geen souvenirs gezien maar natuurlijk nemen we wat mee maar dat zien jullie nog wel.
Het laatste dorpje was het dorpje van onze lokale gids simpel, ook weer erg afwachtende kinderen ik zag een jongen lopen met een touwtje met daaraan een lege fles met twee stokjes met daaraan als wielen wat oude doppen van flessen de wielen waren ook nog verschillend wat is het leven toch totaal anders ze spelen met een oude band knikkeren met zelf gemaakte knikkers ze spelen winkeltje met wat schelpen en nog wat meer afval maar ook weer mensen met een telefoon wat een wereld, De Voorstelling we hadden besproken niet te lang onze gids had het over hoeveel liedjes en hoeveel dansen we misschien zouden krijgen wij zeiden nog niet langer als 45 minuten maar dat was dus gisteravond.
De stoelen stonden klaar voor ons geregisseerde festival zo noemde Hasan dit gebeuren dus we namen plaats er lagen vier bamboe stokken op de grond dat hadden we al meer gezien jongens slaan de stokken tegen elkaar en vier dames dansen er dan overheen en tussen door zonder door de stokken te worden geraakt.
We gingen er dus even goed voor zitten fotocamera in de aanslag om maar niets te missen de muziek werd gestart de jongens en meisjes kwamen binnen de dans begon duurde vier minuten we vergaten te klappen want er moest nog veel meer komen maar helaas dit was het totale festival even later hoorde we dat de zanger er vandaag niet was en waarschijnlijk konden ze geen andere dansjes we waren er helemaal beduusd van we verlieten het dorpje maar toch eerst een kopje thee genomen even later kwamen de artiesten ook binnen.
Karin had een wens een oude waterkan want tijdens de hele reis zie je mensen lopen met waterkannen van groot tot klein we hadden er een zien staan hij voldeed aan alle eisen had genoeg deuken en hij was zeker vanmorgen nog gebruikt deze wilde we gaan kopen eerst aan de gids gevraagd wat kost een nieuwe, nu mensen ik kan jullie vertellen als alles goed gaat staat deze over twee maanden in Holland deze kan is jaren door deze familie gebruik en elke dag haalde ze met deze kan water uit de rivier.
Na de lunch gingen we de Sangu Rivier op met een mooie kleine smalle boot het was prachtig om te zien hoe iedereen langs het water leeft, zich doucht onderweg ook weer een dorpje bezocht deze keer een boeddhistisch dorpje maar de mensen blijven toch wat meer achterdochtig dus dan blijft het een dorpje en een dorpje en heb je ook al weer gauw gezien en na een paar dagen dorpjes was het ook weer genoeg geweest je wordt een beetje dorpjes moe.
Toen we terug gingen werd het leuker en leuker langs het water we zagen kinderen voetballen op een droog stukje zand midden op de rivier en toen we dichterbij Banderban kwamen leek het wel of de hele stadje bij de rivier stond we genoten optimaal het was toch weer een mooie en goede dag geweest de wandeling naar Chimbuk Hill ging niet door vanwege de tijd misschien morgen.
Zo dat was weer het einde van deel 3 toch maar goed dat ik het laatste verhaal in 4 stukken heb gedaan ( op Karin haar verzoek )want anders werd het wel zeer lang verslag en het maakt niet veel uit welke dag het is wij zitten nu al in Thailand over een paar dagen deel 4 en tevens het slot van onze reis door het o zo mooie en bijzondere Bangladesh.
-
14 Februari 2016 - 22:03
Sandra:
Volgens mij moeten jullie nu even bijkomen in Thailand. Wat hebben jullie veel beleefd. Mooie foto,s. Ik wacht op deel 4
Groetjes Sandra xx -
14 Februari 2016 - 22:19
Jacqueline:
Heeey luitjes....
Hele mooie foto's weer.
Veel plezier de rest van jullie vakantie en groetjes uit Zaandam. -
16 Februari 2016 - 21:25
Purmer.:
hallo kids weer genoten van het verhaal en de fotos
nu in tailand even bijkomen van de reis wij zijn
benieuwd naar het volgende ver haal
groetjes van pa en van mij een dikke -
17 Februari 2016 - 15:55
Piet En Lia:
Hallo Karin en Aad
Allereerst vast gefeliciteerd met je verjaardag Karin. We hopen en denken wel dat jullie er een hele gezellige en rustige Thaise dag van maken. Wat hebben jullie veel beleefd en gezien in Bangladesh. Toch weer goed uitgezocht. De foto's zijn ook weer hartstikke mooi en apart.
Nu weer lekker bijkomen en eigen baas zijn.
Ik heb gisteren een half uur gelopen en toen tot half 4 achter in de tuin op de bank gezeten in de zon. Vandaag weer, maar beide dagen met mijn jas aan, maar toch genoten.
Groetjes uit Middenbeemster
-
17 Februari 2016 - 17:35
Willem:
Karin gefeliciteerd met je verjaardag. Wat jammer nou dat we geen kaart krijgen uit Bangladesh, die postzegel mist ik nu net in mijn wereld collectie . We hebben twee mooie dagen achter de rug mooi zonnig vriesend weer. En dat is het alweer morgen regen en het e
Weekend ook.
Grtjs Willem en Marga -
18 Februari 2016 - 09:35
Anja:
Leuke verhalen en mooie foto's!
Vandaag een borrel op Karin! Van harte gefeliciteerd en nog vele jaren samen met je lieve man, maatje, reisgenoot, ex-collega en liefde voor het leven!
Veel plezier in Thailand XX -
18 Februari 2016 - 10:35
Ma De Jong:
Karin van harte geficiteerd met je verjaardag
Aad jij ook natuur nog velen met elkaar
Proost
Vandaag geen zon dus heb ik gister bood schappen gedaan
Maar het was erg koud
Ikwens jullie nog mooie dagen en plezier
Velen groetjes Ma -
18 Februari 2016 - 13:35
Dick:
Karin van harte gefeliciteerd met je verjaardag
Groetjes Dick -
18 Februari 2016 - 14:01
Ella :
Hallo , karin ,
Van harte gefeliciteerd ,Happy birthday
Groetjes Ella en Wil -
18 Februari 2016 - 15:08
PUrmer:
hallo lieve mensen van harte gefeliciteerd met
de verjaardag van karin en maak er een gezellige dag van
een dikke kus van Mam.
Hallo lui is Pa.
Van Harte gefeliciteerd met je verjaardag Karin en ook Aad.
Hier gaat alles zijn gangetje met 2 hele mooien dagen gehad
Zelf in de ZON gezeten dus het goede weer komt eraan.
Nu ,uitjes maakt er een leuke dag van met je kennissen
en hou je taai.
Ook een dikke kus van mij. Grt.PA. -
18 Februari 2016 - 22:57
Map:
hoi Aad en Karin,van harte gefeliciteerd met je verjaardag Karin.; Weer een mooi nieuw levensjaar toegewenst. Op de foto;s zie ik dat er niet v -
18 Februari 2016 - 23:06
MAP:
hier is map nog even .Er ging iets niet goed.Nog veel pleier op jullie verdere reis. Nog niet veel veranderd sinds Alice in Bangladesh was. groetjes Map
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
