de laaste dagen in dit bijzondere land

12 Jan Debark
Zo hier is weer een begin van ons reisverslag het was de laatste keer wel erg plotseling, persoonlijk had ik het idee dat we zeker wel weer een week zonder internet moesten doen dus heb ik toen maar noodgedwongen van die situatie gebruik gemaakt.
Maar goed hoe waren onze laatste dagen als eerste de boottocht met de bezoeken aan de kloosters in Bahir Dar dat was zeer leuk de boottocht ging over het Tana meer dit het derde grootse meer van Afrika en hierin stroomt de Blauwe Nijl, we gingen met twee bootjes richting een schiereiland.
Hier bezoeken we twee klooster uit de 16e en 17e eeuw deze klooster zien er niet echt oud uit nl metalen platen op het dak en muren van ronde palen bepleistert met leem, maar de binnenkant is zeer bijzonder want daarin is een vierkant met eeuwen oude muurschilderingen, waar eigenlijk het hele Bijbelse verhaal op staat en in een van deze kloosters Tanna Kirkos schijnt dat daar de Ark des Verbond 800 jaar heeft gestaan nu staat in elk klooster in Ethiopië een replica hiervan en deze replica staat dan ook in dit vierkant en daar mag alleen de priester in, eigenlijk vroeg mij af hoe Ethiopië zo kerkelijk was geworden maar volgens onze gids was een van de drie koningen Baltisar een Ethiopiër.
Zo dat was het Bijbelse praatje want reizen in het noorden staat eigenlijk gelijk aan het bezoeken van kloosters en kerken dus kom je overal deze geweldige mooie tekeningen tegen.
Terwijl we weer terug vaarde kwamen we vissers tegen deze vaarde in papyrus bootjes en toen we bij de Nijl aankwamen zagen we ook vele nijlpaarden.
Het avond eten was deze avond top want de eerst avond zaten we in een grote kantine achtige omgeving welke helemaal vol zat en waar je af en toe door de rook van het koken de andere kant een beetje nevelig zag nu ik hoef dan ook niet te melden dat we blij waren om er uit te gaan.
De volgende dag gingen we weer op reis dus dat betekent steevast vroeg opstaan we gingen die dag naar onze volgende plaats Gondar dit was de hoofdstad van Ethiopië in 16 en 17e eeuw, ons onderkomen zou wederom weer zeer simpel zijn en dat was het dan ook maar Jeannette had een mooie oplossing nl de twee persoons kamer werd een eenpersoons dus had je geen wc of douche dan kon je gebruik maken van iemand andere kamer dus Karin had kamer 3 en ik had kamer 4 en omdat we hotel in zijn geheel gevuld hadden was dit best een leuk gezicht en hadden we de patio geheel voor onze groep.
In de middag gingen we de paleizen bekijken en het rare geval is dat elke nieuwe koning een paleis naast de oude bouwden dus konden we alles op een korte afstand bekijken, toen we bij de uitgang kwamen zag Karin gelijk een meisje met kauwgom [ adissshumet@jahoo.com ] eten we herkende haar gelijk van de foto van Els dus begint onze foto opdracht behoorlijk goed te gaan want vandaag ook weer iemand gevonden [de priester]
Na de paleizen gingen we naar het badhuis bij het kasteel van Fasiades dit badhuis is nu nog leeg maar de tribunes staan er al want hier vind het Timkat festival plaats dus was het nu leuk om het te zien zonder duizenden mensen om je heen ook hier hebben we gelijk maar een groepsfoto gemaakt.
Daarna nog even lekker door de stad gelopen en hebben we zowaar een fles rode wijn gekocht Axumit en zowaar toen we hem proefde was hij zeer goed te drinken dus hebben we dezelfde avond nog maar weer zoen flesje gekocht.
Vandaag stond in het teken van een kerk bezoek en onze gids melde ons dat we geluk hadden want we konden een trouwceremonie meemaken of in ieder geval een deel daarvan want deze ceremonies beginnen al om 5 uur in de ochtend en wij zouden er pas om half acht kunnen kijken, want als de ceremonie bezig is mag je de kerk niet in of uit dus daar stonden we om half acht te wachten, maar missen duren hier vaak zeer lang en niemand weet ook echt niet wanneer deze afgelopen is.
Dus stonden we ruim een uur te wachten maar dat is niet erg want er is genoeg te zien rond de muur bij de kerk.
De kerk zelf zijn vaak best klein dus zitten vele gewoon in de tuin en daarom heen is ook nog een muur en deze wordt door iedereen gekust en er staan mensen in de poort naar de tuin te kijken, want vrouwen die ….. zijn of mensen die 48 uur voor de mis ……. Met elkaar hebben gedaan mogen het kerk terrein niet op laat staan in de kerk komen zo zijn er nog wel wat regels, dus daarom is er voor en rondom de muur een hoop te zien.
Maar op een gegeven moment mochten we de tuin in en kwam het pas getrouwde stel naar buiten met gezang en gedans en ze moesten weer gaan zitten voor de kerk toen werden ze weer door alle geestelijke toegesproken vergezeld van trommels en dans, en dat duurde eigenlijk wel lang want spreken dat kunnen ze wel daarom zie je ook vaak mensen bij de kerk met een lange stok dit is toch om even op te gaan leunen daarna kon Jannette ons cadeau aan het bruidspaar kon overhandigen.
Hierna nog even de kerk bekeken en daarna een vroege lunch en via hobbelende wegen een rit van 100 km waar we 41/2 over deden en nu zitten we in Debark op een hoogte 2200 meter en gaan we morgen een wandeling maken van ongeveer 6 uur, dus wordt het tijd om te stoppen.

13 Jan Debark we slapen wederom weer in een eenvoudig hotel Debark ligt op 2200 m dus is het nu eindelijk een beetje koud en vaak in plaatsen waar het koud is ziet Debark er ook een beetje troosteloos uit en zo te zien zijn ze hier echt arm, maar de rede dat we hier zijn is de wandelingen door de bergen van Simien.
Dus we stonden om 6 uur op geen elektriciteit dus maar met lampje op alles gedaan, maar de eetplek had gelukkig wel stroom dus na een goed ontbijt broodje pindakaas en honing gingen we in de bus richting het Simien gebergte de rit duurde een uur over hobbelende wegen.
De wandeltocht was in drie delen op gesplitst dus begonnen we aan deel 1 met 12 personen en het was geweldige mooie uitzichten een beetje op en neer en na 1 ½ uur kwamen we weer bij Jeannette aan bij de bus, we kregen de keuze om weer 1 ½ te gaan lopen en de hele groep ging weer op pad de zon scheen en het werd al wat zwaarder maar een ieder genoot van de omgeving af en toe kwamen we kinderen tegen welke leuke kleine dingen verkochten drie man en een vrouw kochten een Ethiopische hoed en we moesten gelijk op de foto want we leken net de tele tuppies, halverwege kwamen we ook nog apen tegen en toen we weer bij Jeannette aankwamen, was de keuze weer 2 uur lopen of anders in de bus nu de groep van de zoudkrater en Ann vandaag 64 geworden lieten zich niet kennen en we stapte lekker door en genoten nog steeds van de vergezichten maar het werd wat bewolkter en kouder maar we hebben het binnen twee uur gelopen.
Toen we aankwamen lagen de zwakkere te lummelen in de zon daarna is er niet meer gelopen want het weer dreigde om te slaan en inderdaad terwijl ik dit schrijf regent het een beetje ook hebben we vanmiddag een school bezocht om de in gezamelde spullen uit te delen ook hadden nog een envelop met geld welke we aan de hoofdonderwijzer gaven daarna mochten we de zeer armoedige klassen bezoeken en zien dat vele leerboeken in het Engels zijn, maar het was een zeer bijzonder bezoek.
Vanavond eten we weer met ze allen en morgen gaan we weer vroeg op een we rijden dan naar Axum
18 Jan Lalibela zo we hebben deze middag vrij genomen zodat ik een poging kan ondernemen om dit verhaal te plaatsen morgen gaan we naar onze laatste plaats om daar ook het Timkat festival te vieren en daarna zit onze eerste reis er al weer op.
Maar hoe verging het ons de laatste dagen.
De 14 Jan gingen we vroeg op want de bus ging om 6 uur rijden en inderdaad er was weer geen stroom dus moesten we weer met hooftlamp op de lenzen en tassen inpakken volgens onze reisbeschrijving is het een toch door Siemien gebergte naar de Tekese rivier en via de Ethiopische hoogvlakte naar Axum en dat moet dan ongeveer 8 uur duren nu het liep wat anders want de rit duurde ongeveer 11 uur een de weg door de Siemien gebergte was op de meeste plaatsen in aanleg dus het was vooral stoffig en de snelheid zeer laag gelukkig zat in in het midden van de bus maar Karin blijft toch altijd achterin zitten zat behoorlijk te schudden.
Maar Jeannette is altijd erg blij met deze chauffeur omdat hij zo betrouwbaar is maar hij is zeker niet de snelste, maar om half zes waren we in Axum een ieder was vrij om zelf een eetzaal te vinden toen wij in het restaurant aankwamen zat Jeannette met Ineke te eten en ze zijden kom er bij zitten Ineke zat aan de spaghetti met meat saus nu dat leek mij ook wel wat dus zo bestelt en na 5 minuten kreeg ik te horen dat de spaghetti op was maar ze hadden wel rijst dus dat maar bestelt, dus toen ik de rijst al op had kregen een groep fransen inderdaad je raad het al spaghetti ik wees de ober op dit verschijnsel en de eigenaresse kwam uitleg geven wat nergens op sloeg maar ik kreeg een heerlijk dessert als excuus.
15 Jan vandaag stond in het teken van het bezoeken van de oudheden van Axum zoals het voormalig paleis van de Koningin van Sheba en de graftombes van de vroegere Koningen nu de tombes zij aardig een gat in de grond met grote ruimtes waar meerdere grafkamers zijn het paleis van de Koningin van Sheba is ongeveer 1.80 cm hoog en dat is het dan wel.
De Steles zijn meters hoge granieten palen welke uit een stuk bestaan helaas is een van deze steles gebroken en ligt op de grond maar het is toch wel zeer bijzonder dat deze steles 29m 30m en 33m bestaande uit de 12 eeuw nog steets er zo mooi uit zien.
In de middag gingen we twee bijzondere kerken bekijken bij een daarvan stond dan ook de echte ark van verbond, maar deze krijg je toch niet te zien maar het idee is toch wel bijzonder er staat een hek omheen en hij wordt bewaakt door een priester welke is aangesteld voor het leven dus hij krijgt zijn eten door het hek en komt tot zijn dood dit terrein nooit meer af.
De tweede en laatste kerk mocht alleen maar door mannen bezocht worden en deze was zeer oud met hele oude muurschilderingen helaas was het in deze kerk zeer donker dus de foto’s zijn niet echt goed daar is mijn fototoestel toch wat beperkt.
16 Jan vandaag gingen we vliegen naar Lalibela onze chauffeur gaat dit met de bus in drie dagen doen als het hem lukt,en wij vliegen in tijd van drie kwartier naar Lalibela hier slapen we drie nachten,Lalibela is een bergdorp en ons hotel ligt vrij laag dus als je het dorp wil bekijken moet je helemaal omhoog lopen en tijdens onze eerste looptocht naar boven zagen we een oude man aan een weefgetouw rode shirt aan en we zagen het niet gelijk maar we hadden hier ook weer een foto van om weg te geven deze man was helemaal ontroerd van de foto en gaf mij een mooie zelf geweefde sjaal, wij gingen weer verder de berg op om onze kaarten te posten het postkantoor was dicht dus hebben we het maar in de gele brievenbus gedaan dus op hoop van zegen dan maar.
Op de terugweg naar beneden zagen we een hoop priester staan en daar hadden we ook nog een aantal foto’s van en jawel hoor weer iemand gevonden.
17 Jan vandaag gingen we dan de in rotsen uitgehakte kerken bekijken deze kerken zijn in de 12 eeuw volgen de legende in 28 jaar met hulp van engelen gebouwd en het zijn er maar liefst 11 stuks de groep werd in tweeën gesplitst en elke groep bezocht er 5 kerken en het was dan ook een zeer bijzonder gezicht vooral van boven af dan kijk je naar beneden en dan staat er een kerk diep in de harde rotsgrond deze kerken zijn onderling een beetje met elkaar verbonden door smalle ondergrondse tunnels en in elke kerk staat een priester welke dan met zijn kruis op de foto kan.
In de middag gingen we naar het Naakuto lab klooster via een hobbelige rit van 11/2uur en een steile wandeling kwamen we aan bij dit klooster welke geheel in rotsen verscholen ligt en dit klooster was inderdaad de rit zeer waard geweldig dat zoiets gebouwd kon worden.
In de avond gingen we weer naar ons restaurantje waar we gisteren ook hadden geeten onze groep eet vaak in het hotel maar omdat het eten in ons restaurant zo lekker is en er weinig plaats is zegen we tegen de groep dat we maar ergens onderweg wat eten.
Want er is helaas te weinig plek voor iedereen en vooral als je buiten wil zitten onderweg naar het hotel kwamen we Thomas tegen een kleine jongen welke al gistere aanbood om mijn schoenen te poetsen, de mister Aad moest er vandaan toch aan geloven.
Dus met een cola zat hij op de grond voor het restaurant mijn schoenen te poetsen toen hij klaar was kwam hij naar boven met de schoenen de prijs mochten we zelf bepalen want hij was voor een schooluniform aan het sparen en deze kost wel 150 bir [7,50 euro] Karin kreeg het een beetje moeilijk bij dit verhaal dus zijden we tegen deze jongen morgen om 7.30 bij het hotel dan gaan we samen naar de kleermaker en dan kopen wij jouw uniform.
18 Jan de dag van het uniform de jongen stond er en drie huizen verderop was de kleermaker met het uniform het ging ons toch wel te snel dus hebben we voor de zekerheid onze lokale gids erbij gehaald om onze laatste twijfels weg tenemen, daarna gingen we op pad voor onze laatste 5 kerken en deze waren nog mooier dan gisteren en de laatste van de 11 deden we met de hele groep deze ziet er uit als een kruis welke ruim 15 meter diep in de grond is uitgehakt van boven af een zeer bijzonder gezicht hier hebben we dan ook weer een groeps foto gemaakt.
Via de markt gingen we om 12 uur richting hotel en wie staat er voor het hotel in zijn uniform Thomas zo trots als een pauw want hij gaat vanmiddag in zijn nieuwe uniform naar school, nu zit in dit te schrijven vraagt Els uit Nederland zich af hoe zit het met het boekje nu Els het is gelukt vele jongere jongens melde dat ze de juiste waren maar omdat we geen foto hadden moesten ze met war harder bewijs komen en gisteren stond hij daar spreekt slecht Engels had een vriend meegenomen met het bewijs nl een mail uit Holland een om vijf uur vanmiddag gaan we zijn oom bezoeken waar hij woont.
Zo dat was het dan weer voor deze keer uit het vooral prachtige Ethiopia.
Grt Aad en Karin
Zo dat was het verhaal maar internet is zo traag de foto komen nog wel een keer.